Henry the Hatter ของ Paul Wasserman เติบโตมาหลายชั่วอายุคนในดีทรอยต์ เขารู้ทุกสิ่งที่ควรรู้”เราทุกคนคลั่งไคล้หมวกที่นี่ … คุณต้องบอกลาฉัน” —Tom Waits, SingaporePaul Wasserman คือสิ่งที่ผู้ประกอบการทุกคนควรปรารถนา: แข็งแกร่ง มุ่งมั่น และขยันขันแข็ง แต่ยังมีพรสวรรค์ที่ไม่อาจเสแสร้งได้ ความสำเร็จของพอลในฐานะเจ้าของร้านค้าปลีกที่เก่าแก่ที่สุดในดีทรอยต์และร้านค้าปลีกหมวกที่เก่า
แก่ที่สุดในประเทศไม่ได้มาอย่างง่ายดาย
Henry the Hatter เป็นอัญมณีแห่งเมืองดีทรอยต์ที่ถูกคุกคามโดยการฟื้นฟูเมืองดีทรอยต์ เจ้าของอาคารยกเลิกสัญญาเช่าของ Henry the Hatter ทำให้เกิดเสียงโห่ร้องจากสาธารณชนในความทรงจำเมื่อไม่นานมานี้ นี่เป็นมากกว่าการเอื้ออาทร เลวร้ายยิ่งกว่าการตักตวงผลประโยชน์ นี่คือสิ่งที่อยู่ในใจของชาวเมืองดีทรอยต์หลายคน ซึ่งเป็นการดูหมิ่นสาธารณะซึ่งจะกลบเกลื่อนการฟื้นคืนชีพของดีทรอยต์ไปตลอดกาล
Wasserman เข้าร่วมร้านที่พ่อของเขาเป็นเจ้าของในปี 1973 และปัจจุบันเป็นประธาน เขาเข้าถึงหัวใจของเรื่องด้วยหน้าตายขรึมตามแบบฉบับของเขา “ฉันมีคนเข้ามา – ลูกค้าหลายชั่วอายุคน – และพวกเขากำลังดูถูกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับพวกเขา คุณรู้ไหมว่าพวกเขากำลัง (ทำราวกับว่า) เจ้าของบ้านรายนี้ที่ไล่ฉันออกไปได้เอาบางอย่างไปจาก คนเหล่านี้ ไม่มากจากฉัน “
ฉันยอมรับว่ามีปัญหาบางอย่างเกี่ยวกับหมวก มันเริ่มต้นเมื่อฉันซื้อหมวกหนังกลับจากการจองในอินเดียเมื่อฉันอายุ 15 ปี คอลเลกชั่นนี้เติบโตจนมีหมวกมากกว่า 50 ใบ ตั้งแต่หมวกทรงสูงสั่งทำพิเศษไปจนถึงพายหมู ภาพพาโนรามา และหมวกฟีโดรา ฉันไม่ค่อยชอบหมวกเบสบอลเท่าไหร่ เพราะฉันก็ไม่ได้หัวโล้นหรืออายุ 14 ปี เฮนรี่อยู่ที่นั่นเสมอเพื่อเติมเต็มความต้องการ เมื่อฉันบอก Paul ว่าเป็นหน้าที่ของเขาที่จะป้องกันไม่ให้ฉันซื้อหมวกโอเปร่ามูลค่าเกือบ 500 ดอลลาร์ ฉันเฝ้าดูอยู่เรื่อยๆ เขาค่อยๆ ส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ มันไม่ใช่”
Henry’s เป็นมากกว่าร้านขายหมวก มันเป็นการเชื่อมโยงไปยังอดีตของดีทรอยต์และพิภพเล็ก ๆ ของผู้ประกอบการที่ดี
“มีเฮนรี่อยู่แน่นอน” วาสเซอร์แมนกล่าว “ชื่อของเขาคือ Henry Komrofsky และเขาเริ่มต้นธุรกิจของเขาโดยเป็นร้านซ่อมหมวกทรงสูง แฟชั่นในสมัยนั้นคือหมวกทรงสูงหรือหมวกผ้าไหม พวกเขาจะถูกเจือปนเล็กน้อย และในสมัยนั้นแม้จะขายในราคาต่ำก็ตาม เพราะมันค่อนข้างแพง เฮนรี่คิดว่า ‘ถ้าฉันซ่อมได้ บางทีฉันอาจจะขายมันได้ เขาเริ่มขายหมวก แล้วเขาก็พูดว่า “ถ้าฉันขายได้ ฉันอาจจะทำมันได้” และเขาก็ตั้งโรงงานและ เขาทำ.”
Paul Wasserman เจ้าของผลงาน Harry the Hatter
เครดิตรูปภาพ: Phil La Duke
Wasserman เล่าประวัติธุรกิจของเขาอย่างภาคภูมิใจด้วยการแสดงความเคารพอย่างร่าเริง เป็นสิ่งที่ผู้ประกอบการทำ: จดจำและเคารพรากฐานแห่งความสำเร็จของพวกเขา
Henry’s ถูกบังคับจากสถานที่ที่เคยครอบครองมาเป็นเวลา 44 ปี เมื่อห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งตัดสินใจสร้างตึกระฟ้าบนที่ดิน มันย้ายอีกครั้งไปยังตำแหน่งปัจจุบันในอีก 20 ปีต่อมา เฮนรี่ยังคงแน่วแน่ เพราะนั่นคือสิ่งที่ผู้ประกอบการทำ พวกเขาอดทน
“พวกเขาสร้างCrowley’sในช่วงกลางทศวรรษที่ 30″ เราอยู่ที่นั่นเป็นเวลา 40 ปี และเราต้องย้ายในปี 2477 และ 2478” พอลกล่าว ไม่เพียงผู้ค้าปลีกจะอยู่รอดเท่านั้น แต่ยังเจริญรุ่งเรืองอีกด้วย
“เราไปหลังจากทำความสะอาด (หมวก) ซึ่งกลับไปอีกครั้งว่า ‘อย่าทิ้ง ซ่อมมัน’ เราได้ปรับปรุงสัญญาสำหรับร้านค้ารายใหญ่ในสหรัฐอเมริกา ในยุครุ่งเรือง เราทำความสะอาดหมวก 40,000 ใบต่อปี”
Wasserman ดูแลแคมเปญโฆษณาสำหรับธุรกิจปรับปรุงหมวกระดับชาติที่พิสูจน์แล้วว่าร่ำรวย ลูกค้าส่งหมวกสภาพยับเยินให้เขาทางไปรษณีย์ซึ่งกลับมาดูใหม่
“เราทำแบบนั้นด้วยเงิน 6.95 ดอลลาร์และทำเงินได้” เขากล่าว “เมื่อหมวกเริ่มไม่เป็นที่นิยมสักเล็กน้อยในช่วงกลางถึงปลายยุค 60 ก่อนที่สินค้า Superfly ทั้งหมดจะถูกผลิตขึ้น พ่อของฉันบอกฉันว่าโรงงานแห่งนี้ และธุรกิจทำความสะอาดดำเนินการค้าปลีก มีหลายครั้ง ที่เขาไม่แน่ใจว่าจะทำได้หรือไม่”
มันเป็นเรื่องตลกระดับชาติในช่วงต้นทศวรรษ 1970 เมื่อดีทรอยต์ขนานนามตัวเองว่า “เมืองยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา” เมืองนี้กำลังเลียบาดแผลจากเหตุการณ์ความไม่สงบในปี 2511 (การจลาจลหรือการจลาจลขึ้นอยู่กับว่าคุณอยู่ด้านใดของเศรษฐกิจสังคม) ซึ่งเร่งให้เกิดเที่ยวบินสีขาวที่ทวีความรุนแรงขึ้นแล้ว แม้แต่ Renaissance Center ของเมืองดีทรอยต์ ซึ่งในขณะนั้นเป็นโครงการพัฒนาเอกชนที่ใหญ่ที่สุดในโลกและมีโรงแรมที่สูงที่สุดในโลก ก็ไม่สามารถกระตุ้นเศรษฐกิจที่ล้มเหลวของเมืองดีทรอยต์ได้ แม้จะมีความวุ่นวายทางเศรษฐกิจและการเมือง แต่ Henry the Hatter ก็ยังคงอยู่ นั่นคือสิ่งที่ผู้ประกอบการทำ พวกเขาปรากฏตัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสิ่งต่าง ๆ ไม่ดี
Credit : แทงบอล
